Średni (zakres) pre-immunizacji SI pacjentów uznawanych za mających pozytywną odpowiedź na p369 <384 wynosił 2,4 (tylko jeden pacjent), p688. 703 wynosił 2,5 (2,4. 2,5), do p971. 984 wynosił 2,5 (tylko jeden pacjent). , do ECD (bez pacjentów), a do ICD było 2,2 (tylko jeden pacjent). Średni (zakres) SI po immunizacji pacjentów uważanych za mających pozytywną odpowiedź na p369 <384 wynosił 7,5 (2,9-35,6), do p688. 703 wynosił 3,5 (2,1. 6,4), do p971. 984 wynosił 6,2 (2,4. 26,1). , do ECD było 3,3 (2,5. 5.1), a do ICD było 6,2 (2,7. 18). Pacjenci immunizowani peptydami również opracowali odpowiedzi na naturalnie przetworzone i przedstawione białko HER-2 / neu. Jak pokazano na ryc. 1, przed immunizacją wykryto odpowiedź proliferacyjną na ECD u 0 z 19 osób (średnia SI 1,1, zakres 0,6. 1,5) i na ICD w z 19 (średnia SI 1,1, zakres 0,6. 2,2). Po immunizacji wykryto odpowiedź proliferacyjną na ECD u 5 z 18 osób (średnia SI 1,9, zakres 1,0. 5,1) i dla ICD u 9 z 18 osób (średnia SI 3,9, zakres 1. 18). Różnice w średniej odpowiedzi poimmunizacyjnej były znacząco wyższe niż średnie wartości SI dla preimmunizacji dla obu białek (ECD, P = 0,001, ICD, P = 0,004). Ogólnie, nowa odporność została wygenerowana na białko ECD w 28% i na białko ICD u 50% pacjentów. Pacjenci immunizowani 15-aminokwasowymi peptydami HER-2 / neu zwiększają prekursory komórek T wobec epitopów peptydowych 9-aa HLA-A2 zawartych w dłuższych sekwencjach peptydowych peptydów szczepionek. Wytwarzanie prekursorów komórek T HER-2 / neu wobec peptydów 9-aa, p369 <377, p689 <697 i p971 <979, oceniano u pacjentów, stosując ELIspot oparty na IFN-y (Figura 3). Figura 3a pokazuje, że pacjenci z badania mieli podobny poziom prekursorów komórek T specyficznych względem wirusów w porównaniu z poziomami prekursorów specyficznych dla wirusów wykrytych w kohorcie ochotników HLA-A2. Przed szczepieniem, IFN - a wytwarzające odpowiedzi limfocytów T CD8, zdefiniowane jako prekursory swoiste dla peptydu HER-2 / neu / 106 PBMC, były wykrywalne dla p369. 377 w 2 z 15 (średnia 12, zakres 0135), do p689. 697 w 0/15 (średnia 0, zakres 0-0) i do p971. 979 w 3/15 (średnia 21, zakres 0. 217) osobników. Jak pokazano na Figurze 3, po immunizacji odpowiedzi limfocytów T CD8 wykryto dla p369A377 u 10 z 15 osobników (średnia 75, zakres 0 471), do p688. 703 u 5 z 15 osobników (średnia 20, zakres 0. 143) i do p971. 984 na 12 z 15 osób (średnia 63, zakres 0. 185). Ogólnie, uzyskano nową odporność komórek T CD8 na p369. 377 w 62%, na p689. 697 w 31% i na p971. 979 na 54% osobników (Figura 4). Odpowiedzi przed i po immunizacji na toksoid tężcowy i peptydy HLA-A2 wirusa grypy i CMV nie zmieniły się istotnie (P> 0,05) w wyniku szczepienia peptydami HER-2 / neu (dane nie pokazane). Figura 3 Pacjenci immunizowani 15-aa szczepionką HER-2 / neu zwiększają prekursory komórek T do obejmowanych peptydów HLA-A2 9-aa. (a) Pokazano połączone odpowiedzi ELIspot (prekursory / 106 PBMC) z epitopami wiążącymi HLA-A2 (3 grypy i wirusa CMV. Dane pochodzą od normalnych ochotników HLA-A2 (trójkąty) i przedmiotów badań (kwadraty), ze średnią wyznaczoną przez słupek. (b) Pokazano preimmunizację i maksymalne poimmunizacyjne odpowiedzi ELIspot (prekursory / 106 PBMC) na peptydy HER-2 / neu HLA-A2, p369. 377, p689. 697, p971. 979, u osobników. Dla porównania pokazano maksymalne odpowiedzi na TT. Każdy symbol reprezentuje pomiar z pojedynczego unikalnego przedmiotu, obliczony na sześciu powtórzeniach. Figura 4 Większość pacjentów można immunizować do peptydów HER-2 / neu HLA-A2. Dane przedstawiono jako procent populacji przed immunizacją i po immunizacji, która miała wykrywalną odpowiedź ELIspot na każdy z peptydów HER-2 / neu, HLA-A2, p369 <377 (jasnoszary słupek), p689. 697 (ciemnoszary słupek), p971. 979 (wypełniony słupek). Średnia (zakres) preimmunizacji Prekursorowa częstość prekursorów HER-2 / neua u pacjentów uważanych za mających pozytywną odpowiedź na p369 <377 wynosiła 125 (32. 217, tylko dwóch pacjentów), p689. 697 (bez pacjentów), i do p971. 979 było 74 (13. 135, tylko dwóch pacjentów). Średnia (zakres) maksymalnej postimmunizacji swoista prekursorowa HER-2 / neu p pacjentów uznawanych za mających odpowiedź pozytywną na p369 <377 wynosiła 111 (11. 417), do p689. 697 wynosiła 60 (25. 143), i do. p971. 979 wynosił 97 (13. 185). Komórki T specyficzne wobec peptydu mogą lizować komórki HLA dopasowane do ekspresji białka HER-2 / neu. Poprzednie badania immunizacji peptydowej wskazują, że limfocyty T specyficzne wobec peptydu mogą nie mieć zdolności do zlizowania guzów (9, 27, 28). W związku z tym ocenialiśmy, czy komórki T specyficzne wobec peptydu HER-2 / neu specyficzne względem peptydu mogą lizować linie komórkowe wyrażające HLA-A2, HER-2 / neu. Jako przykład, Figura 5 przedstawia aktywność cytolityczną wobec BLCL HLA-A2 transfekowanych HER-2 / neu u pacjenta z rakiem sutka po immunizacji. [podobne: jako synonim, fundacje lublin, tatuowanie gałek ocznych ] [przypisy: fundacje lublin, jako synonim, mycie włosów szarym mydłem ]
