Częstości prekursorowe poimmunizacji tego reprezentatywnego osobnika po szczepieniu wynosiły odpowiednio 81, 27 i 56 prekursorów / 106 PBMC do p369a377, p689. 697 i p971. 979. Pacjent nie posiadał wcześniejszych prekursorów komórek T specyficznych wobec peptydu przed immunizacją. Reprezentatywna linia komórek T ustalona na tym pacjencie wykazała stosunek 40: E / T, 22% lizę do p369 <377, 35% lizę do p689. 697 i 37% lizę do p971. 979 (figura 5). Ponadto specyficzne wobec peptydu komórki T były zdolne do lizy BLA1 HLA-A2 + eksprymujących białko HER-2 / neu (25% przy 40: E / T). W dodatkowym przykładzie 21 klonów komórek T specyficznych dla peptydu CD8 wytworzono od pacjenta z rakiem jajnika, 0756, po szczepieniu (29). Na figurze 6 przedstawiono aktywność cytolityczną reprezentatywnego klonu swoistego wobec peptydu przeciwko BLCL HLA-A2 HLA-A2 HLA-A2 (25% przy 40: E / T) lub komórkach nowotworowych eksprymujących zarówno HER-2 / neu, jak i HLA-A2. (18% przy 40: 1). Figura 5 Komórki T specyficzne dla peptydu izolowane od pacjenta z rakiem sutka po immunizacji mogą lizować komórki HLA-A2 z nadekspresją białka HER-2 / neu. PBMC od reprezentatywnego pacjenta, 0107, zbadano pod względem aktywności cytolitycznej względem samego BLCL-A2 (puste kółka), A2-BLCL obciążonych peptydem (wypełnione symbole) lub BLCL-A2 HER-2 / neu wyrażających otwarte kwadraty w trzy różne wskaźniki E / T. Peptydy (p369 <377, p689 <697, p971> 979) stosowane do pulsowania BLCL-A2 były peptydami wiążącymi HLA-A2 (3 zawartymi w szczepionce 15-aa HER-2 / neu. Każdy punkt reprezentuje średnią z trzech powtórzeń. Figura 6 Klony komórek T swoiste dla peptydu izolowane od pacjenta z rakiem jajnika po immunizacji mogą lizować komórki nowotworowe HLA-A2 + z nadekspresją białka HER-2 / neu. Specyficzny klonu p369A 377 (3 badano pod względem aktywności cytolitycznej względem samego BLCL-A2 (puste kółka), BLCL-A2 obciążonego p369A377 (wypełnione kółka) lub komórek nowotworowych eksprymujących HER-2 / neu, SKOV3 (otwarty kwadraty) i SKOV3-A2 (wypełnione kwadraty). SKOV3-A2 to komórki SKOV3 trwale eksprymujące HLA-A2. Każdy punkt reprezentuje średnią z trzech powtórzeń (. SEM). Brak błędów wskazuje na standard średniej mniejszy niż 1%. Pacjenci immunizowani 15-aminokwasowymi peptydami HER-2 / neu utrzymują odpowiedź immunologiczną HER-2 / neu po zakończeniu immunizacji. Aby ustalić, czy odpowiedzi komórek T CD8 były utrzymane po aktywnej immunizacji, pięciu pacjentów obserwowano pomiędzy 7 a 17 miesiącem po zakończeniu szczepienia. Wszyscy pięcioro pacjentów zachowało odpowiedzi na dwa lub więcej epitopów HLA-A2 9-aa zawartych w ich peptydach szczepionkowych (Tabela 2). Przy medianie 12 miesięcy po ostatnim szczepieniu średnia (n = 5 pacjentów) częstość prekursorów, wyrażana jako prekursory specyficzne dla peptydu / 106 PBMC, do p369 <377 wynosiła 68 (zakres 38. 118), do p689. 697 był 22 (zakres 0. 74), a do p971-979 było 43 (zakres 0. 68). Tabela 2CD8 Odpowiedzi limfocytów T utrzymuje się po szczepieniu. Dyskusja Uważa się, że cytolityczna odpowiedź komórek T jest krytycznym ramieniem efektora odpornościowego pośredniczącego w potencjalnej odporności przeciwnowotworowej. Zatem, badania odporności na nowotwory głównie skupiły się na identyfikacji epitopów MHC klasy I dla antygenów związanych z nowotworem, takich jak MAGE-1 (30), NY-ESO-1 (31), HER-2 / neu (6, 7). tyrozynaza (32) i gp-100 (33). W doświadczeniach in vitro, te epitopy, gdy są prezentowane w kontekście MHC klasy I, aktywują komórki T CD8, które mogą bezpośrednio lizować nowotwory. Dlatego przeprowadzono kilka prób klinicznych oceniających wykonalność i skuteczność szczepienia przeciwnowotworowego peptydowymi peptydami MHC klasy I w celu wytworzenia komórek T CD8 swoistych dla nowotworu. Zidentyfikowano kilka problemów związanych ze szczepieniem peptydem MHC klasy I, w tym niezdolność do generowania (a) prekursorów swoistych dla peptydów, które bezpośrednio rozpoznają naturalnie przetworzony antygen, (b) znaczącą częstotliwość prekursora i (c) długotrwałą odporność. Wymaganie CD4 pomagające w zainicjowaniu i podtrzymaniu odpowiedzi CD8 jest dobrze ustalone i doprowadziło do opracowania szczepionek przeciwnowotworowych, które próbują indukować oba podzbiory komórek T (1, 34). Wobec braku zdefiniowanych antygenów antygenów nowotworowych MHC klasy II potrzebnych do aktywacji komórek T CD4, zastosowano strategie immunizacji łączące epitopy antygenu nowotworu MHC klasy I z powszechnie uznanymi epitopami MHC klasy II, takimi jak PADRE (35) i rozwiązłe epitopy tężca. toksoid (36). Chociaż odporność na epitopy pomocnicze jest zazwyczaj silna, odpowiedzi na antygen będący przedmiotem zainteresowania są ograniczone. Na przykład, Brander i współpracownicy donieśli, że włączenie nieopisanego epitopu tężca, p30, do preparatu szczepionkowego zawierającego epitop peptydu HIV HLA-A2 nie spowodowało immunizacji do epitopu HIV, ale znacząco reaktywowało odpowiedź pamięciową na peptyd tężcowy (37). ) [przypisy: konwerter jednostek długości, ziaja krem liście manuka, olej z ostropestu właściwości ] [hasła pokrewne: wypadek przy pracy dokumenty, tatuowanie gałek ocznych, konwerter jednostek długości ]
