Czas krzepnięcia zmaltretowanej mysiej lub ludzkiej PPP w odpowiedzi na trombinę (0,5 U / ml) nie był zaburzony przez dodanie leptyny (nie pokazano), co sugeruje, że działanie leptyny było zależne od płytek krwi. Figura 4c pokazuje, że wpływ leptyny na mysią funkcję płytek krwi zależy od dawki. W tych eksperymentach powtórzono badania agregacji ADP (0,5 .M) w obecności wzrastających stężeń leptyny. Niskie stężenia leptyny (10 ng / ml) były w stanie zwiększyć agregację płytek krwi u myszy ob / ob. Efekt był bardziej wyraźny przy 100 ng / ml, ale nie wzrastał dalej przy 500 ng / ml. Agregacja ludzkich płytek krwi w odpowiedzi na ADP (nie pokazano) również została zwiększona przez wyższe stężenia leptyny (100 lub 500 ng / ml), ale nie przez niższą dawkę (10 ng / ml leptyny). Figura 4 Leptyna promuje mysią agregację płytek krwi w odpowiedzi na ADP. Badania agregacji in vitro mysiego PRP (3 x 108 płytek / ml) przeprowadzono przy użyciu czytnika mikropłytek. Wyświetlane są wartości średnie. SD z pomiarów wykonanych trzykrotnie. PRP z myszy ob / ob (a) i WT (b) stymulowano przez dodanie wzrastających stężeń ADP w nieobecności (linie przerywane) i obecności (linie ciągłe) odpowiednio 100 ng / ml leptyny. * P <0,001 dla agregacji w obecności wobec braku leptyny. (c i d) Wpływ leptyny na agregację płytek krwi z myszy ob / ob (c) i db / db (d) stymulowanych 0,5. M ADP. Ciągłe linie reprezentują ślad agregacji PRP w odpowiedzi na sam 0,5. M ADP (wypełnione kwadraty). Linie przerywane oznaczają agregację płytek indukowaną tym samym stężeniem ADP po wstępnej inkubacji z 10 (puste kwadraty), 100 (trójkąty) i 500 (okręgów) ng / ml leptyny, odpowiednio. Wpływ leptyny na agregację płytek i zakrzepicę jest zależny od receptora leptyny. Aby określić, czy działanie leptyny na czynność płytek krwi i zakrzepicę było zależne od długiej formy jej receptora (22), badaliśmy wpływ leptyny na odpowiedź ADP (0,5 .M) PRP od myszy db / db (tj. niedobór receptora leptyny, odnośnik 23) (Figura 4d). W przeciwieństwie do wyników dla płytek krwi z myszy ob / ob (Figura 4, a i c) i WT (Figura 4b), leptyna nie miała wpływu na indukowaną ADP agregację płytek krwi DB / DB, nawet przy wysokich stężeniach (Figura 4d). ). Wyniki te potwierdzono in vivo, badając odpowiedź zakrzepową myszy db / db. Tabela przedstawia masę ciała, jak również poziomy glukozy, insuliny i leptyny w surowicy tych myszy. Jak pokazano na Figurze 5, czas do okluzji zakrzepowej po uszkodzeniu tętnicy był dłuższy w db / db (12,9 minut) niż u myszy WT (8,6 minuty) (P <0,01). Pomimo faktu, że myszy db / db mają względnie wysoki poziom leptyny w surowicy (tj. 73,1. 27,2 ng / ml, Tabela 1), ich mediana czasu do zakończenia zakrzepicy po urazie była nieodróżnialna od tej u myszy ob / ob pozbawionych leptyny (wyświetlane na rysunku 2). Ponadto, chociaż leptyna korygowała odpowiedź zakrzepową u myszy ob / ob, nie miała ona wpływu na odpowiedź myszy db / db (Figura 5), nawet pomimo tego, że myszy osiągnęły poziom leptyny w surowicy wynoszący 555. 450 ng / ml. Te stężenia leptyny w surowicy u leczonych myszy db / db były 12-krotnie wyższe niż osiągane po podaniu małej dawki leptyny myszom ob / ob. Ta niska dawka całkowicie skorygowała odpowiedź zakrzepową myszy ob / ob (Figura 2). Figura 5 Leptyna nie koryguje nieprawidłowej odpowiedzi zakrzepowej myszy db / db na uraz. W porównaniu od lewej do prawej, czasy do zakończenia skrzeplinowej okluzji po uszkodzeniu u myszy WT i db / db traktowano uprzednio nośnikiem lub leptyną. Podłoże (jałowe H20) i leptynę (0,6 mg / kg) podawano dootrzewnowo 30 minut przed uszkodzeniem. Poziome linie reprezentują medianę wyświetlanych wartości w każdej grupie. W celu analizy statystycznej myszy, które nie zamykały się całkowicie lub tylko przejściowo, są przedstawione na górze wykresu jako czasy do zakrzepicy, które odpowiadają końcowi okresu monitorowania przepływu (25 minut). Uszkodzenie tętnicy szyjnej indukowano również u myszy WT traktowanych leptyną jak powyżej. Stężenie leptyny w osoczu wzrosło z około 2 ng / ml (Tabela 1) do 365. 202 ng / ml w tej grupie na koniec okresu monitorowania przepływu (nie pokazano). Mediana czasu do okluzji po urazie była nieznaczna, ale znacząco skrócona u tych zwierząt w porównaniu z nieleczonymi myszami WT (7,4 w porównaniu z 8,6 minutami, P = 0,004), a wszystkie naczynia pozostawały całkowicie zasłonięte w odstępie 25 minut. Dyskusja Rozpowszechnione założenie, że otyłość może być związana z ogólnoustrojowym stanem protrombotycznym, jest wspierane głównie przez obserwacje pokazujące, że poziomy krążenia czynnika krzepnięcia VII i inhibitora aktywatora plazminogenu cząsteczki antyfibrynolitycznej typu (PAI-1) są zwiększone u otyłych, opornych na insulinę osoby (4, 24. 26) [więcej w: badanie kału na pasożyty, konwerter jednostek długości, anielskie smaki ] [patrz też: szybkowar czas gotowania, fundacje lublin, jako synonim ]
